Ελληνικό το πιο ακριβό λάδι στον κόσμο που κοστίζει 610 ευρώ!!!

Ή περίπτωση του Γιάννη Καμπούρη αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την άποψη ότι «η κρίση πάντα γεννά ευκαιρίες». Εν μέσω οικονομικής κρίσης αν και ήταν ήδη επαγγελματικά αποκατεστημένος με σπουδές φιλολογίας και δική του αλυσίδα φροντιστηρίων αποφάσισε να ασχοληθεί με την παραγωγή και εμπορία ελαιολάδου. Αγόρασε μια μικρή έκταση, ανάμεσα στο Κιάτο και το Ξυλόκαστρο, φύτεψε τα πρώτα του λιόδεντρα, Κορωνέικης ποικιλίας τα οποία αγόρασε από την περιοχή των Μυκηνών.

Άρχισε να παράγει το δικό του λάδι το οποίο μοιραζόταν με συγγενείς και φίλους. Τότε στο μυαλό του γεννήθηκε η ιδέα να βγάλει ένα πολύ καλό προϊόν στο εξωτερικό. Ένα ελαιόλαδο με βρώσιμο χρυσό, τον οποίο προτιμούν οι ξένοι στη σαμπάνια και στα γλυκά.

Το ελαιόλαδο αυτό πωλείται 610 ευρώ σε βασιλικές οικογένειες, στο Ντουμπάι, στο Άμπου Ντάμπι και πλέον στη Σαουδική Αραβία και στο Μπαχρέιν συσκευασμένο σε ένα πανάκριβο πολυτελές κουτί από χαρτόπανο με τα κοψίματα να βγαίνουν από μηχανή και το υπόλοιπο να φτιάχνεται στο χέρι, με το βρώσιμο χρυσό, με το ελαιόλαδο που έχει βραβευτεί για τις υψηλές του πολυφαινόλες…

Το πανάκριβο αυτό λάδι μάλιστα ο Γιάννης Καμπούρης το έστειλε ονομαστικά και σε 5 δισεκατομμυριούχους: τον Μπιλ Γκέιτς της Microsoft, τον Μαρκ Ζούκερμπεργκ του Facebook, τον Τζεφ Μπέζος του Amazon, την ισχυρά κυρία της Loreal, Λίλιαν Μπετανκούρ και σε έναν δισεκατομμυριούχο δάσκαλο, τον Sunny Varkey».

O Γιάννης Καμπούρης μιλάει στο Koolnews.gr και την Ελένη Λαζάρου.

Πώς γεννήθηκε μέσα σας η ιδέα να ασχοληθείτε με το ελαιόλαδο;

«Άσβεστες μνήμες από τη γενέτειρά μου κοντά στα λιοτρίβια, παιδικά βιώματα το λιωμάζωμα στα λιοτόπια της Ίμβρου κι ύστερα στη λαδομηχανή όπου αναμέναμε το καψαλισμένο ψωμί να το περιχύνουμε με το ολόφρεσκο ελαιόλαδο που μόλις έβγαινε και έρεε άφθονο! Έτσι λοιπόν, μέσα στο πέρασμα των χρόνων απέκτησα τα δικά μου ελαιοπερίβολα στη γη της Πελοποννήσου με φυτώρια από την περιοχή των Μυκηνών».

Ήταν εύκολο να προχωρήσετε από τη θεωρία στην πράξη;

«Οι καταγραφές λοιπόν που είχα μου έδωσαν το περιθώριο να ασχοληθώ επαγγελματικά με το ελαιόλαδο πέραν των άλλων ενασχολήσεών μου. Γι’ αυτό η μετάβαση από τη θεωρία στην πράξη ήταν ομαλή».

Η οικονομική κρίση δεν ήταν ανασταλτικός παράγοντας;

«Δεν είναι ούτε το πείσμα ούτε η φιλοδοξία που οδηγεί ανθρώπους ταγμένους στη διάδοση της ποιότητας, στην αναζήτησή των ευκαιριών να συνεχίζουν να δημιουργούν μέσα σε αντίξοες οικονομικές συνθήκες. Οι καταστάσεις αυτές μας ατσαλώνουν και μας κάνουν πιο δυνατούς και αισιόδοξους.

Χειμάζεται η επιχειρηματικότητα και ο τομέας των τροφίμων που είναι η «κιβωτός» της παράδοσης αλλά και της καινοτομίας. Μέσα σ’ αυτή τη δίνη «φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα και ιστορία οι παρέες» μεταφέροντας τους στίχους του Σαββόπουλου. Η χώρα μας είναι η δεύτερη σε βιοποικιλότητα στον πλανήτη με αποτέλεσμα οι παραγωγές της να έχουν μεγάλη ιδιαιτερότητα άρα και ποιότητα.

Εμείς που ασχολούμαστε με το Ελληνικό τρόφιμο και προσπαθούμε να το στηρίξουμε και να το διαδώσουμε θεωρούμαστε οι «σεισμογράφοι των καιρών».