Νόσος Graves: Η ασθένεια που «χτυπά» παιδιά και εφήβους…

Τα προβλήματα του θυρεοειδούς στα παιδιά δεν είναι σπάνια και είναι μια κατάσταση η οποία χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, εφόσον αυτές οι παθήσεις δύνανται να επηρεάσουν την σωματική και πνευματική τους ανάπτυξη, ενίοτε δε και τις δεξιότητές τους.

Τα παιδιά μπορεί να παρουσιάσουν προβλήματα με το θυρεοειδή τους από τη γέννησή τους, δεδομένου ότι μπορεί να γεννηθούν με μη φυσιολογική λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, μία κατάσταση που ονομάζεται συγγενής υποθυρεοειδισμός. Η κατάσταση αυτή ίσως είναι δύσκολο να εντοπιστεί κατά τη γέννηση, καθώς τα βρέφη μπορεί να μην έχουν κανένα σύμπτωμα, ή μπορεί να εμφανίζουν μόνο ήπιες διαταραχές.

Τυπικά συμπτώματα του συγγενούς υποθυρεοειδισμού περιλαμβάνουν: Παρατεταμένο ίκτερο, υπερβολική υπνηλία, χαμηλό μυϊκό τόνο, βραχνό κλάμα, μη τακτικές κινήσεις του εντέρου και δυσκοιλιότητα καθώς και χαμηλή θερμοκρασία σώματος. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση, σε μία τέτοια περίπτωση, θα συντελέσει καθοριστικά στην συνολική εξέλιξη του παιδιού.

Όσον αφορά την εμφάνιση υποθυρεοειδισμού στα παιδιά, η πιο συχνή αιτία αυτού του συνδρόμου είναι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto. Πρόκειται για μια αυτοάνοση νόσο, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται στο θυρεοειδή αδένα, δημιουργώντας αντισώματα, και οδηγεί σε γενικότερη δυσλειτουργία του. Σε αυτή την περίπτωση, τα μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά μπορεί να εμφανίσουν μη φυσιολογική ανάπτυξη των οστών ή των δοντιών τους, ενώ τα παιδιά σχολικής ηλικίας ενδέχεται να εμφανίσουν μαθησιακές δυσκολίες, διάσπαση προσοχής και καθυστερημένη εφηβεία.

Όσον αφορά την εμφάνιση υπερθυρεοειδισμού στα παιδιά, η πιο συχνή αιτία αυτού του συνδρόμου, είναι η νόσος Graves. Πρόκειται για μια αυτοάνοση διαταραχή, που τείνει να είναι πιο κοινή σε εφήβους από ότι σε μικρά παιδιά και γενικότερα πλήττει περισσότερο τα κορίτσια από ότι τα αγόρια.

Η νόσος Graves συχνά εντοπίζεται δύσκολα στα παιδιά, καθώς αναπτύσσεται με αργούς ρυθμούς. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια κοινά σημεία και συμπτώματα που μπορούν να γίνουν αντιληπτά. Αυτά είναι κυρίως αλλαγές στη συμπεριφορά και τη σχολική επίδοση, αϋπνία, ανησυχία, ευερεθιστότητα και οξυθυμία, διογκωμένος θυρεοειδής αδένας, τρέμουλο στα χέρια, αυξημένη όρεξη, αλλά σε συνδυασμό με απώλεια βάρους και διάρροια.

Νικολέτα Σερέτη Από το βιβλίο: «ΝΙΚΗΣΤΕ ΤΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΑΔΕΝΑ – ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ» Εκδόσεις ΚΑΔΜΟΣ